Ημέρα του Ασφαλιστή: Ο Άνθρωπος απέναντι στη Μηχανή

Η 17η Σεπτεμβρίου, Ημέρα του Ασφαλιστή, έρχεται λίγες μόλις ημέρες μετά την 11η Σεπτεμβρίου· μια ημερομηνία που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Τότε, χιλιάδες οικογένειες βίωσαν μέσα σε μια στιγμή το ανείπωτο, και ολόκληρος ο πλανήτης συνειδητοποίησε πόσο εύθραυστη είναι η αίσθηση ασφάλειας. Από εκείνη την ημέρα και έπειτα, όλοι γνωρίζουμε πως το απρόβλεπτο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, με συνέπειες που ξεπερνούν το ατομικό και αγγίζουν το συλλογικό.

Σήμερα, ο κόσμος μας παραμένει γεμάτος προκλήσεις: οικονομικές κρίσεις, πανδημία, πολέμοι, περιβαλλοντικές απειλές. Η αβεβαιότητα απλώνεται σαν σκιά και γίνεται πρωτόγνωρη εμπειρία για τις σύγχρονες κοινωνίες. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η ανάγκη για προστασία, σιγουριά και εμπιστοσύνη δεν είναι πολυτέλεια· είναι βαθιά ανθρώπινη ανάγκη, αναντικατάστατη και διαχρονική.

Την ίδια στιγμή, η Τεχνητή Νοημοσύνη προελαύνει σε όλα τα πεδία: αναλύει, συγκρίνει, προβλέπει. Είναι εργαλείο πολύτιμο, επιταχύνει διαδικασίες, αυξάνει την ακρίβεια. Όμως της λείπει κάτι θεμελιώδες: η ανθρωπιά. Δεν μπορεί να συλλάβει τον φόβο, να αισθανθεί την αγωνία, να κατανοήσει το συναίσθημα της ανασφάλειας. Δεν διαθέτει ενσυναίσθηση, δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στον άνθρωπο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ «ασφαλιστής» εκφέρεται επίσημα και νομικά η ασφαλιστική εταιρεία, στη συνείδηση των ανθρώπων ασφαλιστής είναι το πρόσωπο: εκείνος που στέκεται δίπλα τους, που αφουγκράζεται, που εξηγεί, που φροντίζει. Αυτόν εμπιστεύονται οι πολίτες, αυτόν τιμούμε σήμερα.

Κι αν κάποτε έλειπε ο ασφαλιστής, θα έλειπε μαζί του και ένα κομμάτι του ανθρώπου. Γιατί είμαστε από τα επαγγέλματα που δεν συνδέονται με την κυριαρχία της μηχανής, αλλά με την επικράτηση του ανθρώπου. Η ύπαρξή μας διασφαλίζει ότι η ασφάλιση δεν είναι απρόσωπο προϊόν, αλλά σχέση εμπιστοσύνης, πράξη φροντίδας, γέφυρα αλληλεγγύης.

Αυτή η αλληλεγγύη δεν αφορά μόνο τους πολίτες· αφορά και εμάς τους ίδιους, ως επαγγελματίες. Η ενσυναίσθηση που απαιτεί το έργο μας βρίσκει την πληρέστερη έκφρασή της όταν γίνεται συλλογικότητα. Όταν συσπειρωνόμαστε στα όργανά μας, όταν συνεργαζόμαστε, όταν μοιραζόμαστε εμπειρίες και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί. Έτσι ισχυροποιούμε το επάγγελμά μας, βελτιώνουμε τα αποτελέσματά του για εμάς, για τους ασφαλισμένους μας και, τελικά, για την κοινωνία ολόκληρη.

Η Ημέρα του Ασφαλιστή δεν είναι λοιπόν μια απλή επέτειος· είναι μια υπενθύμιση ότι η κοινωνία έχει ανάγκη τον άνθρωπο απέναντι στη μηχανή. Ότι χωρίς ανθρωπιά και χωρίς ενσυναίσθηση, δεν υπάρχει ούτε πραγματική ασφάλεια, ούτε αληθινή κοινωνία. Κι εμείς, ως κλάδος, έχουμε τη δύναμη να το αποδεικνύουμε καθημερινά, με το έργο μας και με τη στάση μας.

Με σεβασμό προς όλες και όλους σας που ασκείτε αυτό το περίφημο και δύσκολο έργο,

Ο Γενικός Γραμματέας του ΠΣΑΣ